Wygaszenia systematyczne związane są z niewystępowaniem refleksów w niektórych (ale ściśle określonych dla danej płaszczyzny sieciowej) rzędach odbicia. Wygaszenia dzielą się na ogólne (integralne), seryjne i pasowe.


Wygaszenia ogólne powodowane są przez centrowanie komórki elementarnej i dotyczą refleksów pochodzących od wszystkich płaszczyzn sieciowych (hkl).




Wygaszenia seryjne dotyczą refleksów powstających w wyniku odbicia promieni rentgenowskich przez płaszczyzny sieciowe prostopadłe do osi śrubowej. Poglądowo: wygaszenia tego rodzaju pojawiają się ponieważ w wyniku działania n-krotnej osi śrubowej następuje swego rozaju „rozszczepienie” płaszczyzny sieciowej prostopadłej do niej na kilka równoważnych sobie płaszczyzn sieciowych (w porównaniu z działaniem prostej n-krotnej osi symetrii).




Wygaszenia pasowe. Ten rodzaj wygaszeń systematycznych dotyczy refleksów powstających w wyniku odbicia promieni rentgenowskich od płaszczyzn sieciowych należących do jednego pasa, przy czym oś tego pasa jest prostopadła do danej płaszczyzny poślizgu. Wygaszenia pasowe występują dla refleksów o wskaźnikach hk0, 0kl, h0l, hhl.



powrót do spisu treści